نکات قانونی طلاق در دوران عقد که باید بدانید

گاهی زوجین در همان روز های نخست پس از عقد و پیش از تشکیل زندگی به صورت رسمی به دلایل مختلف تصمیم به جدایی از یکدیگر می گیرند. سوالات زیادی مطرح می شود، طلاق از طرف زن در دوران عقد چگونه است؟ آیا مهریه به زن تعلق می گیرد؟ آیا به وکیل مهریه یا وکیل طلاق نیاز هست یا زوجین می توانند خودشان مراحل طلاق  را انجام دهند؟

طلاق در دوران عقد چیست؟

به طور کلی دوران عقد زمانی است که بین زوجین عقد نکاح دائم منعقد شده باشد، اما میان آنان نزدیکی یا زناشویی واقع نشده است و یا این که هنوز زندگی مشترک را شروع نکرده اند. اگر هر یک از زوجین طی این مدت تصمیم به جدایی از یکدیگر بگیرند، هر یک می توانند با تکیه بر قوانین طلاق نسبت به این امر اقدام نمایند.

طلاق از طرف زن

به طور کلی حق طلاق یکی از حقوق مرد به شمار می رود، با این حال زن نیز می تواند با اتکا به قوانین نسبت به جدایی از همسر خود اقدام نماید.

در صورتی که طلاق توافقی نباشد و زوج نیز رضایت به طلاق نداشته باشد، زوجه جهت جدایی از همسر خود باید عسر و حرج خود را به دادگاه ثابت نماید یا یکی از شروط ۱۲ گانه مندرج در عقدنامه محقق شود.

جهت اثبات عسر و حرج از آن جایی که عقد نکاح به تازگی صورت گرفته است و هنوز زندگی مشترک آغاز نشده است روند آن تا اندازه ای دشوار است مگر این که مدت طولانی به تشخیص عرف از عقد گذشته باشد و زوجه بلاتکلیف باشد.

یکی دیگر از راه های جدایی زوجه از زوج استفاده از دادخواست الزام به تهیه مسکن است. می دانیم که از وظایف زوج این است که برای همسرش منزل به جهت شروع زندگی مشترک تهیه کند که در عرف موکول به بعد از مراسم عروسی است. در مواردی که بعد از عقد نکاح، شوهر به دلایلی زن را بلاتکلیف رها کرده می توان از طریق این دادخواست، گرفتن رای لازم، مقدمات دلایل درخواست طلاق را فراهم کرد. به عبارت دیگر، بلاتکلیف گذاشتن زن در دوران عقد برای مدت زمان غیر متعارف از دلایل طلاق است.

طلاق از طرف مرد

بر اساس ماده 1133 قانون مدنی مرد می تواند هر وقت بخواهد همسر خود را طلاق دهد، بنابراین حق طلاق با مرد است و صحت آن احتیاج به موافقت زن ندارد. با این حال، اگر چه با استناد به ماده قانون ذکر شده حق طلاق به مرد داده شده است، می توان با توجه به عدم ایفاء شرایطی که قبلاً در عقدنامه تعیین شده توسط زن از ارکان اثبات ادعا برای طلاق استفاده کرد.

به عنوان مثال اگر قبل از ازدواج زن دارای بیماری پنهانی باشد که اساس و پایه زندگی را متزلزل کند و آن مرض را از مرد پنهان شده باشد بعنوان فریب در ازدواج طلاق صادر خواهد شد. لکن اگر بعد از وقوع عقد مواردی پیش آید که در کوران زناشوئی باشد دادگاه آن را مورد پذیرش قرار نمی دهد، با این حال ماده 1133 قانون مدنی کماکان پابرجاست. برای طلاق نیاز به تشریفات خاص ندارد جز اینکه صیغه طلاق باید در حضور حد اقل دو نفر مرد عادل جاری شود.

شرایط پرداخت مهریه در دوران عقد چیست؟

بر اساس قانون مهریه در لحظه جاری شدن عقد، مهریه به زن تعلق یافته و زوجه می تواند از حق مهریه دردوران عقد نیز استفاده کند، تفاوت مهریه در دوران عقد در وجود و یا عدم وجود روابط زناشویی فی مابین زوجین می باشد، به این ترتیب کسانی که این دوره را سپری می کنند و به شرط باکره بودن زوجه، نیمی از مهریه به وی تعلق می یابد و در غیر اینصورت مالک کل مهریه بوده و می تواند دادخواست مطالبه مهریه را به دادگاه بدهد، به بیان دیگر مهریه دختر باکره نیمی از مهریه تعیین شده می باشد.

لازم به ذکر است در دوران عقد اجرت المثل، حضانت و نحله مصداق ندارد و فقط بحث مهریه و نفقه مطرح است. چنانچه بین زوجین نزدیکی واقع نشده باشد مهریه مندرج در سند ازدواج نصف خواهد شد و زوج مکلف می شود که برای طلاق مهریه استحقاقی زوجه را پرداخت نماید.

مقالات مرتبط:

شرایط طلاق از ناحیه زوجه